عاشقا رو به

" عاشقا, " رو
به مَرحله ى 'حساب کتاب ' نرسونید!
که بشینه به تموم لَحظه هایى که عاشقى کرده
ولى عشق نگرفته،
فکر کنه و به خودش بگه : "چرا باید از خودم انقدر مایه بذارم؟
تا کى دلمو مثل فرش قرمز پهن کنم زیر پاش و آسون از روش رد بشه...! "
به این مَرحله که برسه،میوفته به جون روزایى که دیوونگى کرده و ترازو میشه و وزن میکنه و مقایسه !
واى که اگه کفه ى دوست داشتنش سنگین تر از بى تفاوتى شما باشه و
یه نشونه پیدا نکنه که دلش خوش بشه
و دوباره روز از نو،روزى از نو راهِ جاده ى دوست داشتنتون رو از سَر بگیره...!
رحمى به حالِ آدم بعدى که وارد زندگیش میشه بکنید ؛
ممکنه دیگه هیچ وقت عاشق نشه...!

فاطمه_جعفری